"خطبه 111 - قسمت سوم"
"سلطانها [ دول ] دول، و عیشها رنق، و عذبها أجاج، و حلوها صبر، و غذاؤها سمام، و أسبابها رمام؛ حیها بعرض [ بعرض ] موت، و صحیحها بعرض [ بعرض ] سقم؛ ملکها مسلوب، و عزیزها مغلوب، و موفورها منکوب، و جارها محروب. ألستم فی مساکن من کان قبلکم أطول أعمارا، و أبقی آثارا، و أبعد آمالا، و أعد عدیدا، و أکثف جنودا؟ تعبدوا للدنیا أی تعبد، و آثروها أی ایثار، ثم ظعنوا عنها بغیر زاد مبلغ، و لا ظهر قاطع. فهل بلغکم أن الدنیا سخت لهم نفسا بفدیة ، أو أعانتهم بمعونة ، أو أحسنت لهم صحبة ؟ بل أرهقتهم [ بالفوادح ] بالقوادح ، و أوهنتهم [ و أوهقتهم ] بالقوارع، و ضعضعتهم بالنوائب، و عفرتهم للمناخر، و وطئتهم بالمناسم، و أعانت علیهم ریب المنون؛ فقد رأیتم تنکرها لمن دان لها، و آثرها و أخلد [ الیها] لها، حتی ظعنوا عنها لفراق الابد. و هل زودتهم الا السغب، أو أحلتهم الا الضنک ، أو نورت لهم الا الظلمة ، أو أعقبتهم الا الندامة ؟"
خطبه ای که در دو جلسه گذشته به آن پرداختیم درباره انتقاد از دنیا و شناختن ویژگی ها و جنبه های منفی آن بود. در ادامه بخشی دیگر از آن را توضیح میدهیم.
ناپایداری قدرت دنیایی
"سلطانها [ دول ] دول"
( سلطنت [ و قدرت و ریاست ] دنیا دست به دست میگردد.)
.jpg)
