صفحه ۱۷۶

"و لا یمسی منها": و شبی را از دنیا به سر نمی برد "فی جناح أمن": در زیر بال و پر آسودگی و امنیت "الا أصبح علی قوادم خوف": مگر این که فردای آن شب صبح می‎کند در حالی که روی شاهپرهای خوف و ترس قرار دارد.

فریبندگی و فناپذیری دنیا

"غرارة غرور ما فیها، فانیة فان من علیها، لا خیر فی شئ من أزوادها الا التقوی"

( دنیا بسیار فریبنده است و هر چه در آن است فریب می‎باشد، و فانی شونده است و هر کس بر روی آن است فانی است، خیر و نیکویی در هیچ یک از توشه های دنیا نیست مگر پرهیزکاری.)

"أزواد" جمع "زاد" به معنای توشه و اندوخته است و با "زاء" صحیح و با "ذال" غلط است. "غرارة" صیغه مبالغه "غرور" به معنای فریبنده است.

"غرارة": دنیا بسیار گول زننده است "غرور ما فیها": هر چه در آن است فریب می‎باشد؛ "فانیة": دنیا فانی است "فان من علیها": و هر کس بر روی دنیاست فانی است.

قرآن کریم می‎فرماید: (کل من علیها فان ‏ و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام ) سوره الرحمن (55)، آیات 26 و 27. "هر کس که بر روی آن [ زمین ] است فانی شدنی است؛ و ذات پروردگارت که دارای شکوه و ارجمند است باقی می‎ماند."

"لا خیر فی شئ من أزوادها": در هیچ یک از توشه های دنیا خیر و خوبی نیست "الا التقوی": مگر توشه تقوا. فقط با اندوخته تقواست که انسان به خیر و صلاح راه می‎یابد.

ناوبری کتاب