آیت‌الله منتظری

شیرینی و تلخی دنیا

"و ان جانب منها اعذوذب واحلولی أمر منها جانب فأوبی"

( و اگر طرفی از دنیا گوارا و شیرین شد، طرفی دیگر از آن تلخ گردیده و وباآور شده است.)

"عذب" به معنای گواراست؛ "احلولی" از ماده "حلو" به معنای شیرین است؛ "أمر" از ماده "مر" به معنای تلخی است؛ و "أوبی" از ماده "وبا" و به معنای موجب وبا شدن است.

حضرت امیر(ع) می‎فرماید: اگر یک طرف دنیا گوارا و شیرین باشد طرف دیگر آن تلخ است و موجب وباگرفتن شما می‎شود. به این معنا که همان آب گوارا و شیرین سبب بیماری و یا گرفتاری شما می‎گردد. برای این که گوارایی و شیرینی معمولا به آب نسبت داده می‎شود و اتفاقا بیماری وبا هم به وسیله آب پدید می‎آید. خلاصه دنیا به این صورت است که اگر ابتدا آب خوش و گوارا و شیرینی به گلوی انسان برسد ولی همین آب گاهی موجب وبا می‎شود.

گرفتارسازی دنیا پس از خوشی آن

"لا ینال امرؤ من غضارتها رغبا الا أرهقته من نوائبها تعبا"

( هیچ کس از ناز و نعمت دنیا به مرغوب و مطلوب خود نمی رسد مگر این که دنیا از گرفتاریهای خود او را دچار تنگنا و سختی کرده است.)

"غضارت" به معنای فراوانی نعمت و خوشی است؛ و "نوائب" جمع "نائبة" به معنای حادثه و گرفتاری است.

به نظر می‎رسد حضرت علی (ع) به خاطر فصاحت و بلاغت، برای رساندن و فهماندن یک مطلب از تعبیرات گوناگون استفاده کرده است. در هر صورت