آیت‌الله منتظری

اکنون به ادامه کلام حضرت می‎پردازیم.

فرجام دستاوردهای دنیایی

"لا تعدو - اذا تناهت الی أمنیة أهل الرغبة فیها والرضأ بها - أن تکون کما قال الله تعالی سبحانه: (کمأ أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الارض فأصبح هشیما تذروه الریاح و کان الله علی کل شئ مقتدرا) "

( آنگاه که به نهایت آرزوی طمع کنندگان در آن و کسانی که به دنیا خشنودند رسید بیش از آنچه خداوند منزه و برتر [ در قرآن ] فرموده نخواهد بود که: "همچون آبی که از آسمان نازل کردیم، پس به سبب آن گیاه زمین مخلوط شد، آنگاه خشک و شکسته شد [ به گونه ای ] که بادها آن را بلند [ و پراکنده ] سازند؛ و خداوند بر هر چیزی تواناست.)"

انسانها دو گروه هستند: یک گروه آنان که به آرزوهای خود نرسیده و از ابتدا به خفت و خواری و بدبختی و گرفتاری و مرض و فقر دچار می‎شوند تا بمیرند. گروه دیگر کسانی که بالاخره پول و ثروتی دارند و به آرزوهای خود رسیده اند و خشنود هستند؛ ولی همین گروه دوم نیز در نهایت مصداق آیه شریفه می‎باشند که می‎فرماید: (و اضرب لهم مثل الحیاة الدنیا کمأ أنزلناه من السماء فاختلط به نبات الارض فأصبح هشیما تذروه الریاح و کان الله علی کل شئ مقتدرا) سوره کهف (18)، آیه 45. "و برای آنان داستان زندگانی این جهان را مثل بزن که مانند آبی است که آن را از آسمان فرو فرستادیم، پس گیاه زمین به سبب آن مخلوط شد، سپس خشک و شکسته شده به گونه ای که بادها آن را بلند [ و پراکنده ] کنند؛ و خدا بر هر چیزی تواناست."

"هشیم" به معنای شکسته می‎آید. در فصل سرما و وقت برگ ریزی درختان، گیاهانی که پیش از آن سبز و خرم بودند خشک و شکسته شده و به وسیله بادها این