صفحه ۱۵۷

این نکته را هم اضافه کنم که "قصص" به معنای سخن هم آمده است که در این صورت معنای کلام حضرت این است: و قرآن را نیکو بخوانید برای این که قرآن نیکوترین سخن است.

سرگردانی و حسرت عالم بی عمل

"فان [ و ان ] العالم العامل بغیر علمه کالجاهل الحائر الذی لا یستفیق من جهله"

( به راستی دانشمندی که برخلاف دانش خود رفتار کننده است به نادان سرگردانی می‎ماند که از نادانی خود بیرون نمی آید.)

انسان باید در زندگی تنها اهل علم نباشد بلکه اهل عمل هم باشد. خدا رحمت کند مرحوم حاج سید جواد حسنی را که به شوخی می‎گفت: "مردم به ما می‎گویند اهل علم، و کسی به ما اهل عمل نمی گوید. بنابراین مردم از ما باید انتظار علم داشته باشند و عملش مربوط به دیگران است !" البته ایشان این حرف را به شوخی می‎گفتند، وگرنه واقعا این طور نیست؛ بلکه علم مقدمه عمل است. و فرمایشاتی که حضرت علی (ع) در این خطبه دارند همه آنها مربوط به عمل است. این است که آن حضرت با آوردن "فان" به عنوان بیان علت نسبت به لزوم عمل می‎فرمایند: زیرا عالمی که به علم خود عمل نمی کند مانند جاهل سرگردان و متحیری است که از جهل خود بیرون نمی آید.

هنگامی که انسان چیزی را بداند ولی بر اساس علم و دانش خود عمل نکند با انسان جاهل و نادان تفاوتی ندارد. برای این که انسان نادان بر اثر جهالت خود در چاه سقوط می‎کند و کسی هم که مطابق علم خود عمل نکند مانند انسان نادان در چاه گمراهی سقوط می‎کند. علاوه بر این چنین شخصی ملامت و حسرتش نیز بیشتر است. چون گمراهی و سقوط انسان جاهل به خاطر نادانی اش می‎باشد و از این رو اگر

ناوبری کتاب