صفحه ۱۴۴

"جنة" به معنای سپر است و از ماده "جن" می‎آید که به معنای پوشش است. از این ماده چندین کلمه مشهور وجود دارد که در همه آنها به نحوی معنای پوشش لحاظ شده است. به عنوان مثال "جن" به لحاظ مخفی بودنش جن خوانده شده؛ و "مجنون" نیز به لحاظ این که عقلش پنهان و یا پوشیده است مجنون گفته شده است؛ باغ و بهشت را هم "جنة" می‎گویند چون پوشیده از درخت است؛ بچه در شکم مادر را نیز برای این که پوشیده است "جنین" می‎گویند؛ سپر را هم به لحاظ این که انسان را از خطر محافظت می‎کند و می‎پوشاند "جنة" می‎گویند.

حضرت می‎فرماید: و روزه ماه رمضان؛ زیرا بی تردید روزه ماه رمضان سپر کیفر و عقاب جهنم است.

7 - حج خانه خدا

"و حج البیت واعتماره فانهما ینفیان الفقر و یرحضان الذنب"

( و حج خانه خدا و عمره آن که همانا آن دو فقر را برطرف می‎کنند و گناه را می‎شویند.)

"حج" و "حج" هر دو صحیح و هر دو به معنای قصد است. "حج البیت" یعنی قصد خانه خدا. "عمره" نیز که از ماده "اعتمار" است به معنای زیارت می‎آید؛ "اعتمر" یعنی "زار". البته حج و عمره از نظر اصطلاحی با هم تفاوت دارند، و آنچه بیان کردیم تنها از نظر تفاوت لغوی آنها بود.

"رحض" به معنای "غسل" می‎آید و در معنای مصدری یعنی شستن. عرب ها به توالت "مرحاض" می‎گویند که به معنای محل شستشو می‎باشد، و ما در فارسی به آن دستشویی می‎گوییم.

حضرت امیر(ع) می‎فرماید: و حج خانه خدا یا قصد خانه خدا و زیارت آن را به جا آوردن؛ زیرا این دو فقر و ناداری را برطرف می‎کنند و گناه را می‎شویند.

ناوبری کتاب