آیت‌الله منتظری

به آن علم گفته می‎شود، و از آن جهت که این کشف و حکایت مطابق با واقع و راسخ و محکم و متقن است از آن تعبیر به حکمت می‎شود. به عبارت روشن تر علم و دانش خاصیت ها و ویژگی هایی دارد، یکی از آنها حضور معلوم نزد عالم است، به لحاظ این ویژگی علم را علم می‎گویند. ولی به لحاظ مواردی که انسان را به متن واقع می‎رساند و حقیقت را برای انسان روشن می‎کند از آن تعبیر به حکمت می‎شود. البته برخی گفته اند: "حکمت" علم به حقایق اشیاء است آنچنان که هستند (یعنی علم مطابق با واقع) و التزام و پیروی عملی از آن علم؛ که بنابر این تفسیر "حکمت" مجموع علم و عمل یعنی حکمت نظری و حکمت عملی است. و بر این اساس تقسیم حکمت به نظری و عملی نادرست است؛ هر چند می‎توان علم یا فلسفه را به نظری و عملی تقسیم نمود.

چشم انداز یاران و دشمنان اهل بیت:

"ناصرنا و محبنا ینتظر الرحمة ، و عدونا و مبغضنا ینتظر السطوة"

( یاور و دوستدار ما در انتظار رحمت الهی است، و دشمن و کینه جوی ما [ می‎باید] در انتظار قهر و خشم خدا باشد.)

در این عبارت حضرت می‎فرماید: کسی که دوست و یاور ماست انتظار رحمت خدا را دارد. برای این که به دنبال حق و حقیقت رفته تا به رحمت خداوند نایل گردد. از طرف دیگر کسی که دشمن ماست و نسبت به ما دارای بغض و کینه است انتظار قهر و سطوت الهی را دارد؛ به این معنا که عذاب خدا بر او نازل می‎شود.

در اینجا اشکال شده است: دشمن اهل بیت (ع) که انتظار عذاب الهی را ندارد. در جواب می‎گوییم: مقصود انتظار عملی است؛ به این معنا که وقتی کسی ظلم و جنایت