آیت‌الله منتظری

امتیازات شرح می‎دهد که در شرح خوئی (ره) بر نهج البلاغه و در انتقاد به او چنین آمده: چگونه است که شما از علی (ع) تجلیل کرده و فضیلت های او را برشمرده و روایاتی را که درباره فضیلت آن حضرت است نقل می‎کنید ولی دیگران را بر آن حضرت مقدم می‎دارید؟! خلاصه همان انتقادی را که ما از ابن أبی الحدید داشتیم و بیان کردیم مرحوم خوئی هم با تعجب بیان می‎کند.نهج البلاغه، خطبه 192.

"و معادن العلم": و ما خانواده که خود پیامبراکرم (ص) و امیرالمؤمنین (ع) جزء آنها هستند گنجینه های دانش می‎باشیم. "و ینابیع الحکم" یا "و ینابیع الحکم": و ما خانواده سرچشمه های دانش و حکمت ها و یا سرچشمه های احکام الهی هستیم.

تفاوت علم و حکمت

در اینجا ممکن است سؤال شود که تفاوت علم و حکمت چیست ؟

در پاسخ باید گفت: اصل "حکمت" و ریشه آن از ماده "حکم" است. این کلمه به آهنی گفته می‎شود که در دهان اسب برای کنترل آن قرار می‎دهند. اسب هنگامی که می‎خواهد سرکشی و چموشی کند به وسیله آهنی که در دهان او قرار داده اند کنترل می‎شود. بنابراین به هر چیزی که جلوی طغیان و سرکشی انسان را بگیرد و او را از رفتن در راه باطل بازدارد "حکمت" می‎گویند.

معنای خود "حکمت" نیز اتقان است. درنتیجه علمی که مطابق با واقع باشد از این جهت محکم و متقن بوده و از آن به حکمت تعبیر می‎شود؛ که البته حکمت به دو قسم تقسیم می‎شود: حکمت نظری و حکمت عملی. علم و دانش نسبت به حکمت یک معنای عامتری دارد. برای این که علم از آن جهت که کشف واقع و حکایت از آن است