آتشی شده و اگر برای همیشه هم در دنیا میماند غیر از ظلم و جنایت کار دیگری انجام نمی داد. بنابراین چون ذات او آتشی شده، در آتش پایدار میماند.
"و لا تفصم کبولها": و قیدها و غل و زنجیرهای او باز نمی شود.
"لا مدة للدار فتفنی، و لا أجل للقوم فیقضی"
( مدتی برای خانه دوزخ نیست تا زوال یابد، و زمان معینی برای گروه ساکن در آن نیست تا سپری شود.)
میفرماید: نه برای خانه جهنم مدت و زمانی وجود دارد که این مدت فانی و تمام شود، و نه اجل و مدتی برای افراد داخل در جهنم است تا پایان یابد و راحت شوند. این طور نیست که جهنمی ها پنجاه یا صد سال در آنجا گرفتار عذاب باشند و نجات پیدا کنند، بلکه همیشه در جهنم گرفتار عذاب هستند. البته همیشگی بودن میتواند به معنای طولانی مدت بودن هم باشد، که در این فرض نفی "مدة" و نفی "أجل" به منظور شدت در مبالغه میباشد.
توصیف خطبه و امام علی (ع) از زبان ابن أبی الحدید
این خطبه را که تا اینجا در چندین درس توضیح دادیم و هنوز قسمتی از آن باقی است خطبه ای نسبتا مفصل بود که تقریبا همه فرمایشات حضرت علی (ع) در آن پند و موعظه بود و انسان را راهنمایی و هدایت میکرد که باید به فکر مرگ و حساب و کتاب پس از آن باشد، و در آن تعبیرات زیبایی هم به کار رفته بود.
ابن أبی الحدید که یک عالم سنی مذهب و فردی با انصاف است، شیفته این خطبه - که نام آن "خطبة الزهراء" است - شده و در معرفی نهج البلاغه به طور کلی و معرفی این خطبه به طور خاص، تعبیراتی دارد که مناسب دیدم آنها را برای برادران و خواهران بخوانم. ایشان قبل از شرح خطبه مینویسد:
.jpg)
