ماندگاری دوزخیان در عذاب
"لا یظعن مقیمها، و لا یفادی أسیرها، و لا تفصم کبولها"
( مقیم در آن آتش کوچ نکند، و از اسیر آن فدیه پذیرفته نشود، و غل ها و زنجیرهای آن گسسته نگردد.)
"ظعن" به معنای مسافرت و حرکت میباشد. (یوم ظعنکم و یوم اقامتکم ) سوره ابراهیم (14)، آیه 50. به همین معناست؛ یعنی روز کوچیدن و مسافرت و روز اقامت شما.
"کبول" جمع "کبل" به معنای قید و بند است.
"لا یظعن مقیمها": کسی که در دوزخ و در آتش است دیگر نمی تواند از آنجا بیرون رود و یا تغییر مکان دهد و در همان جا ماندگار شده و عذاب میکشد. "و لا یفادی أسیرها": و کسی که اسیر و گرفتار آن آتش است فدا داده نمی شود؛ یعنی نمی تواند مالی بدهد تا از آتش نجات پیدا کند و یا دیگران مالی داده تا او را نجات دهند. البته کسانی که در این دنیا آلوده بوده اند ولی با ایمان از دنیا رفته اند، با این که فدیه برای نجات آنها پذیرفته نمی شود اما پس از مدتی طولانی که شاید چند هزار سال طول بکشد نجات پیدا میکنند و ایمان و توحید آنها - مانند طلا که پس از مدتی که در آتش گداخته شد خالص میشود - خالص شده و آلودگی های آنان در این مدت از بین میرود و در نهایت نجات مییابند؛ در صورتی که اگر کسی ایمان خود را در دنیا از دست داده و اعمالش ظلم و ستم و آتش به پا کردن در بین مردم باشد، در عذاب جهنم پایدار خواهد بود.
در اینجا ممکن است کسی بگوید: انسانی که در دنیا چهل یا پنجاه و یا صد سال جنایت کرده چگونه باید در عذاب پایدار بماند؟ پاسخ این است که ذات چنین فردی
.jpg)
