آیت‌الله منتظری

انسان دائما و در طول زندگی تحلیل رفته و با استفاده از مواد غذایی اجزای دیگری جایگزین آن می‎شود. هر کدام از ما از اول عمر تاکنون و بتدریج شاید چندین بدن عوض کرده باشیم. بنابراین اگر قرار باشد در قیامت هم همین بدن مادی طبیعی تجدید شود این سؤال پیش می‎آید که کدام یک از این بدنها که در دنیا داشته ایم در آن روز باید تجدید حیات شود؟ بدنی که به عنوان مثال در کودکی داشته ایم یا بدنی که در دوران جوانی با آن زندگی کرده ایم و یا بدنی که در زمان میانسالی و یا پیری داشته ایم ؟

با توجه به این دو اشکال مهم باید گفت: آنچه عقل و شرع به طور اجمال درباره قیامت و حشر انسانها بر آن هماهنگی دارند این است که وقتی انسانها در روز رستاخیز دوباره زنده می‎شوند دارای بدن بوده و بدن آنان نیز دارای دست و پا و چشم و گوش و سایر اعضاء است؛ ولی این که بدن محشورشده چگونه است، زیاد روشن و معلوم نیست که حتما همین بدن طبیعی و مادی باشد، بلکه ممکن است همان بدن برزخی انسان باشد منتها قویتر شده باشد.

تصویر بدن برزخی در دنیا

برای توضیح بیشتر مطلب باید عرض کنم همان طور که می‎دانید ما در همین دنیا دارای یک بدن برزخی بوده و این بدن برزخی ما باطن بدن طبیعی ما می‎باشد و در عالم خواب با این بدن برزخی این طرف و آن طرف می‎رویم و احیانا لذت برده و یا در جایی گرفتار شده و احساس درد و عذاب می‎کنیم، و لذت یا درد و عذاب در عالم خواب شدیدتر از لذت و درد عالم بیداری می‎باشد.

البته ممکن است گفته شود که بدن در خواب بدن خیالی است، که می‎گوییم: آری خیالی است ولی خیالی نه به این معنا که بافته ذهن بوده و هیچ واقعیتی نداشته باشد، بلکه خیالی به معنای مثالی است؛ یعنی بدنی است که احکام ماده را داراست ولی ماده