نیست؛ ولی با جمله "اذا رآه أطاعه و اذا تواری عنه شتمه" نحوه انتقام عبد از مولا و صاحبش بیان شده است. یعنی وقتی که عبد صاحبش را ببیند و در حضورش باشد او را اطاعت میکند و بله قربان گوست؛ ولی وقتی که از محضر صاحبش خارج شد، در غیاب مالکش او را شتم میکند و فحش میدهد.
حضرت در این جملات شدت استبداد حکومت بنی امیه را بیان میکنند، بنی امیه آن چنان خواهند کرد که هیچ کس جرأت نکند از ظلمی که به او رفته است بنالد، اوضاع به گونه ای خواهد شد که فقط میتوانید در پستوی خانه تان بر بنی امیه اعتراض کنید.
میگویند یک وقتی ظل السلطان به روستایی رفت و از اسم آنجا خوشش نیامد، دستور داد اسم آنجا را عوض کنند و ممنوع کرد اسم سابقش را کسی بگوید. یکی از اهالی آبادی برای مردم تعریف کرد که من دیشب پدر حضرت والارا درآوردم؛ گفتند چه کردی ؟ گفت: رفتم سرداب خانه مان که هیچ کس نفهمد و تا صبح اسمی را که حضرت والاگفت به زبان نیاورید تکرار کردم !
حکومت وحشت و جهالت
"ترد علیکم فتنتهم شوهأ مخشیة ، و قطعا جاهلیة"
( فتنه آنها بر شما وارد میشود در حالی که زشت چهره و ترسناک است، و صحنه های گوناگونش جاهلیت است.)
"شوهأ" مؤنث "أشوه" به معنای زشت چهره است، "شاه وجهه یشوه" یعنی: چهره اش زشت شد. "مخشیة" یعنی مخوف و ترسناک . گاهی چهره چیزی یا کسی آن قدر زشت میشود که انسان از نگاه کردن به او میترسد.
حضرت میفرماید: فتنه بنی امیه به قدری زشت منظر و ترسناک خواهد بود که از