- شکل گیری اختلافات ظالمانه طبقاتی
"و کان أهل ذلک الزمان ذئابا، و سلاطینه سباعا، و أوساطه اکالا، و فقراؤه أمواتا"
( و اهل آن زمان گرگهایی، و پادشاهان آن درندگانی، و طبقه متوسط آن خوراکهایی، و فقرای آن مردگانی میباشند.)
"ذئاب" جمع "ذئب" به معنای گرگ است. و "سباع" جمع "سبع" به معنای درنده میباشد. در برخی نسخه ها "أکالا" و "أکالا" آمده که به نظر من غلط است؛ برای این که "أکالا" به معنای خورندگان است، در صورتی که مقصود حضرت در این عبارت خوراک است. بنابراین یا "أکالا" (بدون تشدید) است که به معنای خوراک میآید، یا "آکالا" جمع "اکل" و "اکل" است (مانند "عنق" که جمع آن "أعناق" است) که آن دو هم به معنای خوراک میباشد. اگر "آکالا" باشد اصل آن "أءکالا" بوده که همزه دوم قلب به الف شده است.
حضرت امیر(ع) در اینجا مردم یک جامعه را به چهار گروه تقسیم میکنند؛ این چهار گروه عبارتند از: حاکمان و پادشاهان، افراد ثروتمند و پولدار و شخصیت های برجسته، طبقه متوسط، و فقرا و بیچارگانی که چیزی در بساط ندارند.
اگر حکومت صالح باشد و حکومت کنندگان لیاقت و شایستگی آن را داشته باشند، هر چند نتوانند به طور مستقیم با همه مردم در تماس باشند، اما با همان طبقه بالا که در تماس باشند طوری برخورد میکنند که آنها به طبقه متوسط جامعه کمک کرده و آنها را مورد حمایت قرار دهند. یعنی برنامه ها را طوری تنظیم میکند که ثروت ثروتمندان و قدرت آنها به طبقه متوسط هم برسد و در نتیجه طبقه متوسط هم بتوانند یک زندگی آبرومند داشته باشند و علاوه بر آن بتوانند به فقرا و بیچارگان نیز