- دوستی بر دروغ و دشمنی بر صداقت
"و تحابوا علی الکذب، و تباغضوا علی الصدق"
( و بر دروغ با همدیگر دوست شده، و بر راستی با هم دشمن شده اند.)
"تحابوا" و "تباغضوا" از باب تفاعل است که به معنای دوستی و دشمنی دوطرفه میآید.
در شرایطی که برادری و دوستی مردم بر اساس گناه و فحشاست و افراد دیندار را منزوی میکنند، بر سر دروغ هم با یکدیگر دوست و رفیق میشوند؛ به این معنا که دروغی جعل میکنند و بر سر همان دروغ میایستند و کار خود را پیش میبرند. از طرف دیگر اگر احیانا حرف راستی در مورد آنان گفته شد، به عنوان این که آبرویشان رفته است با کسی که حرف راست زده دشمن میشوند و کینه او را به دل میگیرند. حکومت آنها بر پایه و اساس دروغ بنیان نهاده شده است و اگر کسی حرف راست بزند آبرویشان با آن حرف راست میرود و با گوینده آن دشمن میشوند که چرا حرف راست زده ای !
عبده در پانوشت این قسمت از خطبه مینویسد: "ما أشبه هذه الحال بحال هذا الزمان !"نهج البلاغه عبده، ج 1، ص 208. یعنی آنچه حضرت علی (ع) در اینجا میفرماید چقدر با زمان ما تناسب و شباهت دارد !
"و تحابوا علی الکذب": و بر سر دروغ با هم رفیق میشوند "و تباغضوا علی الصدق": و بر سر راستگویی با یکدیگر بغض و کینه پیدا میکنند.