آیت‌الله منتظری

مانند رضاخان که در آن اوایل در میان مردم خود را موجه نشان می‎داد و به دیدار علما می‎رفت و در مجالس روضه شرکت می‎کرد و شمع به دست می‎گرفت و در مجالس تعزیه می‎رفت؛ در ابتدا ساکت و آرام بود، ولی وقتی که مسلط شد با صیحه و قلدری حکومت کرد.

- برادری بر گناه و جدایی بر دین

"و تواخی الناس علی الفجور، و تهاجروا علی الدین"

( و مردم بر گناه و فجور با همدیگر رفیق و برادر شده، و بر [ سر] دین از یکدیگر دور گردیده اند.)

"تواخی" در اصل "تئاخی" و از ماده "أخی" به معنای برادری است؛ بنابراین بر طبق قاعده باید "تؤاخی" با همزه باشد؛ ولی معمولا در چنین مواردی همزه را قلب به واو می‎کنند.

حضرت علی (ع) می‎فرماید: مردم بر گناه و فجور با همدیگر رفیق می‎شوند. لات ها برای انجام فحشا و گناه با هم رفیق و برادر می‎شوند و حکومت در اختیار آنان قرار می‎گیرد؛ ولی همین مردم بر سر دین از همدیگر هجرت کرده و دور می‎شوند. به این معنا که اگر کسی دین داشته باشد از او جدا شده و می‎گویند: با این فرد نمی شود ساخت. افراد دیندار را رها کرده و آنان را در جامعه تنها می‎گذارند و منزوی می‎کنند؛ اما لات ها و رجاله ها با همدیگر رفیق می‎شوند. "تهاجروا علی الدین" یعنی: وقتی پای دین در کار بیاید نتیجه اش هجرت است و جدایی؛ دیندارها را تنها می‎گذارند. شاید هم معنای جمله این باشد که آنهایی که در راه باطل و فسق و فجور هستند با هم برادر و متحد می‎شوند، اما آنهایی که در راه حق و عدالت می‎باشند یکدیگر را ترک کرده و با هم اختلاف پیدا می‎کنند.