آیت‌الله منتظری

آینده اصحاب امام (ع)

"فلا یبقی یومئذ منکم الا ثفالة کثفالة القدر، أو نفاضة کنفاضة العکم"

( پس در آن روز از شما باقی نماند مگر ته مانده ای مانند ته مانده دیگ، یا باقی مانده از تکانده ای چون باقی مانده از تکانده کیسه.)

"ثفالة" به معنای ته مانده است. هنگامی که در دیگ روغن درست می‎کنند و بعد روغن هایش را برمی دارند ته مانده یا آشغالهایی می‎ماند که به آن "ثفالة" گفته می‎شود. و "نفاضة" آن چیزی است که با تکان دادن پیدا می‎شود؛ مثلا وقتی گونی برنج را بعد از خالی کردن تکان دهند و باقی مانده های آن بیرون بریزد به آن "نفاضة" می‎گویند. "عکم" به معنای جوال، گونی و مانند آن است. بنابراین "نفاضة العکم" یعنی: ته مانده آرد یا گندم و جو و مانند آن که در ته جوال و گونی پس از خالی کردن لابلای نخ ها باقی می‎ماند و با تکان دادن ظاهر می‎شود.

حضرت امیر(ع) در این فراز از آینده خبر داده و می‎فرماید: آن صاحب پرچم و یا حکومت قدرتمندی که درباره آن سخن گفتیم چنان شما را نابود و پراکنده می‎سازد که از شما چیزی باقی نمی ماند مگر همان مقدار که ته دیگ بعد از خالی کردن آن و یا ته گونی پس از خالی کردن باقی می‎ماند. یعنی اکثر مردم با حکومت همراه می‎گردند و کمتر کسی پیرو حق باقی می‎ماند، و اگر کسانی هم باقی بمانند به اندازه ای اندکند که مانند ذره هایی از آرد و یا دانه هایی از گندم و جو می‎باشند که در ته گونی و لابلای نخ های آن پس از خالی کردن باقی می‎ماند.

برای این که معمولا هر حکومتی که می‎آید گرچه باطل و ستمگر باشد نوع مردم عملا به دنبال آن می‎روند و با آن می‎سازند؛ کار خود را هم توجیه می‎کنند؛ نفس اماره توجیه می‎کند، می‎گوید حالا چاره دیگری نیست، ناچاریم با این حکومت - هر چند