حالا ممکن است مقصود حضرت امیر(ع) از این پرچم گمراهی حکومت بنی امیه یا بنی عباس باشد؛ چنان که احتمال دارد هر حکومت گمراه و ظالمی را درنظر گرفته باشند که به صورت چماقی حکومت میکند و حق مردم را پایمال میسازد.
رفتار پرچمدار گمراهی با اصحاب امام (ع)
"تکیلکم بصاعها، و تخبطکم بباعها"
( در حالی که شما را با پیمانه خود پیمانه میکند، و با دست خود شما را میتکاند.)
"تکیل" از "کیل" به معنای پیمانه کردن میباشد. و "صاع" وسیله کیلی بوده که تقریبا ظرفیت آن سه کیلوگرم است و گندم و جو و امثال آنها را به وسیله آن کیل میکردند. در احکام فقهی هم زکات فطره و امثال آن را یک صاع تعیین میکنند.
"تخبط" از "خبط الشجر" در اصطلاح اصفهانی ها به معنای رکیدن درخت است. رکیدن درخت یعنی انسان یک شاخه از درخت را بگیرد و با دست خود تمام سرشاخه ها و برگها را به زمین بریزد، به این ترتیب درخت لخت شده و آسیب میبیند. "باع" به معنای امتداد دو دست و بدن بین آنهاست، و در اینجا کنایه از قدرت و توانایی زیاد است.
در معنای "تکیلکم" احتمالات مختلفی داده میشود؛ از جمله:
الف - احتمال اول این که یک "لام" محذوف باشد و بگوییم اصل آن "تکیل لکم" بوده است؛ مانند آیه شریفه که میفرماید: (و اذا کالوهم أو وزنوهم یخسرون ) سوره مطففین (83)، آیه 3. "و چون برای آنان کیل کنند یا وزن نمایند کم گذارند."
"کالوهم" در این آیه شریفه به معنای "کالوا لهم" میباشد که یک "لام" حذف شده است.