آیت‌الله منتظری

آن به شمار می‎آمد در فرهنگ آن روز یکی از امتیازات به شمار می‎آمد. این است که حضرت علی (ع) از جمله امتیازات پیامبر اسلام را این می‎داند که در مقام و موقعیت والایی قرار گرفته و خداوند او را در مقام بلندی برگزیده و در وسط سرزمین بطحاء و مکه زندگی می‎کرده است.

معنای این عبارت هنگامی روشن تر می‎شود که بدانیم در هزار و چهارصد سال پیش و در منطقه عربستان، هنگامی که شعرا می‎خواستند شعر بگویند به زادگاه و یا طایفه خود افتخار می‎کردند؛ و همچنین اگر درباره کسی شعر و یا سخن گفته و تصمیم داشتند او را برتر و مهمتر جلوه دهند به طایفه و سرزمین زندگی او بسیار اهمیت می‎دادند؛ و افتخار می‎کردند که از طایفه ای باشند که در بطحاء منزل دارند. سرزمین صاف و شنزار اطراف کعبه و مکه را بسیار شریف و با ارزش می‎دانستند و افتخار می‎کردند که در آنجاها زندگی می‎کنند، و در مقابل برای کسانی که در کوههای اطراف زندگی می‎کردند چندان اهمیتی قائل نبودند. بنابراین حضرت نیز براساس منطق و فرهنگ آن زمان سخن گفته و در توصیف پیامبر می‎فرماید: پیامبر از وسط سرزمین بطحاء انتخاب شده است.

"و ذؤابة العلیأ": و پیامبر از جای بلندی که نمایان و برجسته است انتخاب شده است "و سرة البطحأ": و از وسط سرزمین بطحاء - که همان سرزمین صاف و شنزار مکه بوده که کعبه هم آنجا قرار داشته - برگزیده شده است.

منتخب از سرچشمه های حکمت

"و مصابیح الظلمة ، و ینابیع الحکمة"

( و از چراغهای روشنی بخش تاریکی، و از چشمه های حکمت و دانش [ انتخاب شده است ].)

"مصابیح" جمع "مصباح" به معنای چراغ است.