صفحه ۵۶۹

"اختاره من شجرة الانبیاء": خداوند پیامبر خود را از شجره پیامبران برگزید "و مشکاة الضیاء": و او را از جایگاه چراغ روشنایی اختیار کرد. در حقیقت همه پیامبران چراغ روشنایی اند که پیامبراکرم (ص) از بین آنان انتخاب شده است.

برگزیده از سرزمین بطحاء

"و ذؤابة العلیأ، و سرة البطحأ"

( و از جای بلند و نمایان و برجسته، و از وسط سرزمین بطحاء.)

"ذؤابة" به مویی که روی ناصیه و پیشانی در جلوی سر می‎روید گفته می‎شود که به آن کاکل می‎گویند و از همه نمایانتر است. "علیاء" به معنای جای بلند می‎آید. و "بطحاء" به بستر پهناور سیل که دارای شن و ماسه است گفته می‎شود، و مقصود قسمتی از مکه است که در میان کوهها محصور است و قبیله قریش در آن ساکن بودند. "أبطح" مذکر و "بطحاء" مؤنث آن است. "سرة" به معنای ناف و وسط چیزی است. "سرة البطحأ" یعنی ناف و وسط سرزمین بطحاء.

حضرت امیر(ع) می‎فرماید: پیامبر در مقامی بلند و گل سر سبد پیامبران است، و همچنین از وسط و ناف سرزمین بطحاء و مکه می‎باشد. مکه سرزمین شریفی است. قریش که منتخب بودند در بطن وادی منزل کرده بودند؛ ولی دیگران در کوههای اطراف آن منزل داشتند. اطراف بطن وادی کوههایی قرار داشت؛ اما وسط آن که زمین صافی بوده و شنزار هم داشته، چون خیلی جای شریفی بوده که کعبه هم در آنجا واقع شده معظم قریش آنجا بودند؛ آن وقت "سرة البطحأ" یعنی ناف و وسط سرزمین بطحاء، یعنی قریش که در بطحاء بودند پیامبر از وسط آنها انتخاب شده است و از این جهت از آنها افضل بوده است. این که کسی در مکه زندگی کند به عنوان امتیاز محسوب می‎شد، و به لحاظ این که پیامبر از قریش و با فضیلت ترین شخصیت های

ناوبری کتاب