ترسیمی از روش ستمگران
"یعملون [ بالشبهات ] فی الشبهات، و یسیرون فی الشهوات"
( در حالی که به شبهه ها عمل میکنند، و در شهوات حرکت مینمایند.)
یکی از تفاوتهای مهم امیرالمؤمنین (ع) با بسیاری دیگر از اصحاب پیامبراکرم (ص) - صرف نظر از عصمت و امامت آن حضرت - این بود که همیشه ملازم و محشور با پیامبر بود و فرمایشات نبی مکرم (ص) را به طور دقیق ثبت و ضبط میکرد و به آن اهمیت میداد. در صورتی که دیگران آن چنان که علی (ع) ملازم و محشور با پیامبر بود ملازم با پیامبر نبودند و برای فرمایشات پیامبر همانند علی (ع) اهمیت قائل نمی شدند و به مانند آن حضرت آنها را ثبت و ضبط نمی کردند، و اساسا بعضی از اصحاب به دنبال آن نبودند که ببینند پیامبر چه میفرماید.
مرحوم آیت الله بروجردی نقل میکردند که خباب بن الارت با این که مرد خوبی است ولی وقتی که از او سؤال میکنند به چه دلیل میگویید پیامبراکرم (ص) در رکعات سوم و چهارم نمازهای ظهر و عصر چیزی میخوانده اند؟ جواب میدهد: "باضطراب لحیته"صحیح بخاری، ج 1، ص 185؛ این حدیث را بیشتر کتب حدیثی اهل سنت مانند: سنن ابن ماجه، سنن نسائی، سنن ابی داود، مسند احمد و... نقل کرده اند. یعنی از این که ریش آن حضرت در رکعات سوم و چهارم میجنبید فهمیدیم که ایشان چیزی میگویند !
ملاحظه کنید که برخی از اصحاب چقدر بی توجه بودند و به خود زحمت نمی دادند که از پیامبراکرم (ص) سؤال کنند شما در آن حال چه میخوانید و ما باید چه بخوانیم؛ در صورتی که امیرالمؤمنین (ع) همواره ملازم پیامبر(ص) بود و به فرمایشات آن حضرت اهمیت میداد و آنها را به دقت ثبت