صفحه ۵۴۲

حضرت علی (ع) می‎فرماید: شما مسلمانان با این که پیش از اسلام برای کشورها و مردم دیگر اهمیتی نداشتید و آنها برای شما احترام و ارزشی قائل نبودند، به برکت اسلام به جایی رسیدید که حتی کسانی برای شما هیبت و عظمت قائل هستند که از قدرت و حمله شما نمی ترسند و شما نیز بر آنان امارت و حاکمیت ندارید.

همان طور که بعضی از شرح کنندگان نهج البلاغه گفته اند به نظر می‎رسد مقصود حضرت در این عبارت مردم چین و هند و امثال آنها باشد.همان. زیرا وقتی اسلام بتدریج قدرت گرفت و سر و صدای آن بلند شد، با این که مسلمانان به آن کشورها و سرزمین ها حمله نکردند و اسلام در آن جاها گسترش نیافت ولی مردم این کشورها مسلمانان را بسیار مهم به شمار می‎آوردند و حتی در ذهن آنها چنین انعکاس یافته بود که مسلمانان به خدا نزدیک می‎باشند و اگر دعا کنند دعای آنها مستجاب می‎شود و یا اگر نفرین کنند آنها گرفتار و هلاک خواهند شد. حضرت می‎فرماید: مردم آن مناطق با این که از قدرت نظامی شما وحشت ندارند و شما تجهیزات نظامی و نیروی کافی برای حمله به آنان ندارید و هنوز حاکمیت اسلام به چین و هند و امثال آن مناطق نرسیده است، ولی با این وجود به برکت اسلام آنها برای شما احترام و اهمیت قائل هستند.

انتقاد از بی تفاوتی اصحاب

"و قد ترون عهود الله منقوضة فلا تغضبون، و أنتم لنقض ذمم آبائکم تانفون"

( و به تحقیق پیمانهای خدا را شکسته شده می‎بینید پس به خشم نمی آیید، و حال این که شما برای شکسته شدن پیمانهای پدران خود به دماغتان برمی خورد.)

"تأنفون" از ماده "أنف" به معنای دماغ است، "تأنفون" یعنی به دماغ شما برمی خورد. "و" در عبارت "و أنتم" حالیه است.

ناوبری کتاب