آیت‌الله منتظری

"خطبه 106 - قسمت سوم"

و منها فی خطاب أصحابه:

"و قد بلغتم من کرامة الله تعالی لکم منزلة تکرم بها اماؤ کم، و توصل بها جیرانکم، و یعظمکم من لا فضل لکم علیه، و لا ید لکم عنده، و یهابکم من لا یخاف لکم سطوة ، و لا لکم علیه امرة . و قد ترون عهود الله منقوضة فلا تغضبون، و أنتم لنقض ذمم آبائکم تا نفون. و کانت أمور الله علیکم ترد، و عنکم تصدر، و الیکم ترجع؛ فمکنتم الظلمة من منزلتکم، و ألقیتم الیهم أزمتکم، و أسلمتم أمور الله فی أیدیهم؛ یعملون [ بالشبهات ] فی الشبهات، و یسیرون فی الشهوات. وایم الله لو فرقوکم تحت کل کوکب لجمعکم الله لشر یوم لهم."

مقدمه

این قسمت بخش سوم از خطبه ای است که در جلسات گذشته شرح می‎دادیم؛ حضرت در اینجا اصحاب خود را مخاطب قرار داده، با تعبیرات نسبتا محترمانه ای از آنان گله و شکایت می‎کنند.

صاحب "تحف العقول" این بخش خطبه را که امروز توضیح می‎دهیم همراه با بخش دیگری که به یاد دارم در جایی دیگر از نهج البلاغه وجود دارد - البته با تفاوتهایی - در ضمن فرمایش حضرت سیدالشهداء(ع) درباره امر به معروف و نهی از منکر ذکر کرده است. و پس از آن در همان جا می‎نویسد: "و یروی عن