آیت‌الله منتظری

در بحار روایتی نقل شده است که خداوند به پیامبراکرم (ص) مقامی عنایت می‎فرماید که هزار پله دارد و برای هر پله خصوصیاتی گفته شده است. به همین جهت بعضی از شرح کنندگان نهج البلاغه احتمال داده اند که مقصود از این وسیله، همان درجاتی است که خداوند در قیامت به پیامبراکرم (ص) عنایت می‎فرماید.بحارالانوار، ج 7، ص 326، حدیث 2؛ منهاج البراعة، ج 7، ص 262. ولی لفظ وسیله و ظاهر معنای آن، چیزی است که در کارها به آن متوسل می‎شوند. یعنی: خدایا وسیله پیشرفت و رسیدن به هدف را به پیغمبر عنایت کن که کارهایش زمین نماند. و با توجه به این که این دعای حضرت بعد از رحلت پیامبراکرم (ص) بوده، ممکن است مقصود این باشد که وسیله پیشرفت دین اسلام و اعتلای بنایی که او بنیان نهاده است را فراهم نما.

دعا جهت حشر با پیامبر(ص)

"واحشرنا فی زمرته غیر خزایا، و لا نادمین، و لا ناکبین، و لا ناکثین، و لا ضالین، و لا مضلین، و لا مفتونین"

( و ما را در گروه پیامبر محشور فرما، که خوار و پشیمان و منحرف و پیمان شکن و گمراه و گمراه کننده و گرفتار فتنه نباشیم.)

در آخرین فراز این بخش از خطبه حضرت دعا می‎فرماید که: خدایا ما را در زمره و جمعیت پیامبر محشور فرما؛ به طوری که از معصیت و نافرمانی خود خجل و شرمنده نباشیم و به خاطر پیروی نکردن از اسلام و دستورات آن پشیمان نبوده و منحرف به شمار نیاییم؛ و همچنین پیمان شکن نباشیم. و خدایا ما را از گمراهان قرار نده و از کسانی نباشیم که دیگران را گمراه می‎کنند؛ و نیز خدایا به بلا و سختی و فتنه دچار نشویم.