میفرماید: (لقد من الله علی المؤمنین اذ بعث فیهم رسولا من أنفسهم ) سوره آل عمران (3)، آیه 164. "به راستی خداوند بر مؤمنان منت نهاد [ و نعمت بزرگی داد] زمانی که فرستاده ای از میان خودشان برانگیخت."
حضرت در ادامه خطاب به خداوند میفرماید: و پیامبر فرستاده توست به حق، و فرستادن او برای رحمت بوده است، او "رحمة للعالمین" است. قرآن نیز در این باره میفرماید: (فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لا نفضوا من حولک) سوره آل عمران (3)، آیه 159؛ و نیز سوره انبیاء (21)، آیه 107: (و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین ) "و ما تو را نفرستادیم مگر رحمت برای جهانیان". "به مرحمت خدا با آنان نرمخو شده ای؛ و اگر خشن و سخت دل بودی بی شک از پیرامون تو پراکنده میشدند."
اساسا هدف از بعثت پیامبر(ص) این بوده است که مردم از او بهره ببرند و کجی ها از بین برود و مردم بیدار و روشن شوند، که همه اینها رحمت است.
دعاهای امام (ع) برای پیامبر اسلام (ص)
"أللهم اقسم له مقسما من عدلک ، واجزه مضاعفات الخیر من فضلک"
( خدایا بهره او ساز نصیبی از عدل خود، و او را از فضل و کرمت خیر فراوانی پاداش ده.)
"مقسما" و "مقسما" هر دو صحیح و به معنای بهره و نصیب است. "مضاعفات الخیر" از باب اضافه صفت به موصوف است؛ یعنی خیرهای مضاعف و چند برابر.
در این عبارت حضرت علی (ع) برای پیامبراکرم (ص) دعا کرده و میفرماید: خدایا به اقتضای عدالت خود که پاداش افراد را میدهی سهم پیامبر را نیز