حضرت میفرماید: دنیا جایی است که به افراد ریاضت داده شده و تربیت میشوند. زیرا دنیا مزرعه آخرت است؛ در اینجا ریاضت کشیده میشود ولی نتیجه آن در قیامت مشخص میگردد.
و قیامت محل و مکان گردآوری انسانهای خوب و ممتاز میباشد. قیامت خود حلبه - که اسبان جمع آوری شده برای مسابقه باشند - نیست؛ بلکه محل حلبه و محل اجتماع انسانهای وارسته و پاک میباشد.
و بهشت نیز پاداش و جایزه ای است که برای افراد پیروز این مسابقه قرار داده اند.
خلاصه اینها مجموعه ای از ویژگی های اسلام بود که حضرت در این عبارات آنها را توضیح دادند؛ در همین جا بخش اول خطبه به پایان رسید. و بخش دوم آن شروع میشود که درباره حضرت محمد(ص) است.
توصیف پیامبراکرم (ص)
البته باید توجه داشت که مضمون عبارات بخش دوم خطبه، در خطبه 72 نیز آمده است؛ و هر دو مضمون مربوط به پیامبراکرم (ص) میباشد؛ گرچه عبارتهای دو خطبه مقداری با همدیگر تفاوت میکند. در مورد علت تفاوت عبارات - چنان که قبلا نیز عرض کردم - دو احتمال وجود دارد: احتمال اول این که واقعا حضرت علی (ع) درباره یک مطلب و یا در مورد یک مضمون دو بار خطبه خوانده باشند و با عبارات متفاوت از یک موضوع بحث کرده باشند. احتمال دوم این که در اصل یک خطبه بوده است ولی بعضی از آنهایی که نقل کرده اند نقل به معنا کرده و عبارات تفاوت پیدا کرده باشد.
در هر صورت مرحوم سید رضی در پایان این خطبه یادآوری میکنند که مضمون این بخش از خطبه را در گذشته هم داشته ایم، ولی به لحاظ این که تعبیرات متفاوت