آیت‌الله منتظری

مسابقه تمام می‎شود. زیرا امروز و در دنیا انسان می‎تواند تلاش و کار کند، ولی فردا که روز قیامت باشد روز عمل نیست، بلکه روز نتیجه و بهره برداری است. و از سخنان حضرت است که می‎فرماید: "و ان الیوم عمل و لا حساب، و غدا حساب و لا عمل"نهج البلاغه، خطبه 42؛ صحیح بخاری، ج 7، ص 171. "و همانا امروز هنگام عمل است و حسابی در کار نیست، و فردا هنگام حسابرسی است و عملی وجود ندارد." بنابراین پایان مسابقه در همین دنیا و امروز است، ولی آنچه مسابقه در آن بروز و ظهور پیدا می‎کند قیامت است. آنجا و در حضور خدا معلوم می‎شود که چه کسی چه مقامی پیدا کرده است. احتمال دوم این است که پایان مسابقه مرگ طبیعی نباشد، بلکه همین که انسانها از حیوانیت و شهوات و رذائل پاک شوند و حیات انسانی و معنوی پیدا کنند در حقیقت مسابقه آنها تمام شده و پیروز مسابقه شده اند.

می‎فرماید: تصدیق اسلام و ایمان نسبت به آن، راه اسلام می‎باشد؛ و نشانه اسلام و روشنی آن، همان اعمال صالح می‎باشد؛ و مرگ پایان مسابقه است.

جایگاه دنیا و آخرت در مسابقه اسلام

"والدنیا مضماره، والقیامة حلبته، والجنة سبقته"

( و دنیا میدان ریاضت و تربیت آن، و قیامت [ محل ] اسبان مسابقه آن، و بهشت جایزه آن است.)

همان طور که عرض کردیم "مضمار" به میدانی گفته می‎شود که در آن اسبان ریاضت داده شده و تربیت می‎شوند. "حلبة" به مجموعه اسبان مسابقه گفته می‎شود. البته مقصود از "حلبة" در این فرمایش، محل حلبه و جمع آوری مسابقه دهندگان می‎باشد.