"کریم المضمار": اسلام کسانی که در این دنیا برای میدان مسابقه ریاضت میکشند با ارزش است. به این معنا که صددرصد نتیجه دارد. برای این که هر کسی در این دنیا ایمان و عمل صالح داشته باشد به طور قطع در آخرت پاداش میگیرد، که بهشت باشد. با ارزش بودن این مسابقه به پاداشی است که به افراد میدهند.
مرگ، پایان خط مسابقه
"رفیع الغایة": و غایت یا پایان آن که بهشت میباشد بسیار بلند و با ارزش است.
حضرت امیرالمؤمنین (ع) در اینجا میفرمایند: غایت این مسابقه رفیع و بلندمرتبه است؛ و در جملات بعدی تصریح میکنند که "والموت غایته": غایت و پایان این مسابقه مرگ است.
در این که مقصود از مرگ - که غایت مسابقه است - چیست، دو احتمال وجود دارد:
الف - احتمال اول این است که پایان مسابقه همین مردن و مرگ طبیعی باشد؛ به لحاظ این که وقتی انسان فوت میکند و از دنیا میرود مسابقه تمام میشود. بنابراین غایت و پایان مسابقه مرگ است؛ مانند دیگر مسابقاتی که پایان آن همان جایی است که "سیبل" را گذاشته اند.
ب - احتمال دوم که عبده و دیگران مطرح کرده اند این است که مقصود از مرگ در اینجا مرگ طبیعی نیست، بلکه این است که انسان کاری کند تا حیوانیت و شهوات و صفات مذموم او بمیرد و یک حیات انسانی کامل پیدا کند. پس مقصود از "موت" مرگ از شهوات و حیوانیت، و زنده شدن به حیات انسانی است؛ و پایان مسابقه یعنی هدف نیز همین جا میباشد.شرح نهج البلاغه عبده، ج 1، ص 203.