صفحه ۵۰۹

آن در بیشتر موارد صفت "حکیم" یا "رحیم" را نیز بیان فرموده است؛ برای این که نوعا در بین انسانها غلبه همراه با زورگویی و جنایت است و انسان از آن وحشت می‎کند و خداوند می‎خواهد بفهماند که غلبه و قدرت او همراه با حکمت و رحمت است نه مانند غلبه قدرتمندان و زورگویان دنیا که همراه با کشتار و جنایت باشد.

"غالب" باب مفاعله است و برای این است که کسی بخواهد بر دیگری غالب شود؛ "غالبته فغلبت" این مغالبه به معنای این است که درصدد غلبه بر غیر برمی آیی؛ در این عبارت به معنای جنگ و غلبه بر اسلام می‎آید.

می‎فرماید: و خداوند ارکان و پایه های اسلام را عزیز و غالب قرار داده است بر کسانی که می‎خواهند به جنگ اسلام بیایند و بر آن غلبه پیدا کنند. اسلام بر آنها غالب است. به تعبیر دیگر حرف حق اسلام بر کسانی که به جنگ آن می‎آیند غالب و پیروز است.

3 - ایجاد امنیت

"فجعله أمنا لمن علقه"

( پس خداوند آن را امن قرار داد برای کسی که به آن آویخته است.)

خداوند اسلام را پناهگاهی امن قرار داد برای کسی که به آن تعلق پیدا کند. امنیت در اینجا می‎تواند به معنای امنیت در همین دنیا و حفظ و احترام جان و مال مسلمانان باشد، و ممکن است به معنای امنیت در آخرت و مصون ماندن از عذاب و عقاب باشد. تعلق یافتن به اسلام به معنای پایبندی به دستورات و احکام آن است.

4 - صلح و آرامش

"و سلما لمن دخله"

( و سلامتی [ قرار داد] برای کسی که داخل آن گردیده است.)

ناوبری کتاب