آیت‌الله منتظری

سرانجام واعظان بی عمل

روایت دوم از ارشاد دیلمی است که بیشتر مربوط به ما آخوندها و اهل علم است و به همین جهت مناسب دانستم آن را بخوانم. این حدیث از پیامبراکرم (ص) نقل شده است.

"قال رسول الله (ص): رأیت لیلة أسری بی الی السماء قوما تقرض شفاههم بمقاریض من نار ثم ترمی": "پیامبراکرم (ص) فرمودند: در شبی که مرا به آسمان بردند گروهی را دیدم که با قیچی های آتشین لب های آنان بریده و به دور انداخته می‎شد."

"فقلت یا جبرئیل من هؤلاء": "به جبرئیل گفتم اینها چه کسانی هستند؟!"

"فقال خطبأ أمتک : یامرون الناس بالبر و ینسون أنفسهم و هم یتلون الکتاب أفلا یعقلون ؟!"ارشاد دیلمی، ص 16؛ کنز العمال، ج 10، ص 209، حدیث 29106. "جبرئیل گفت: اینها خطبای امت تو هستند که مردم را امر به خوبی می‎کنند ولی خود را فراموش می‎کنند در حالی که کتاب خدا را می‎خوانند، آیا اینها تعقل نمی کنند؟!"

از ابوالاسود دئلی نیز اشعاری نقل شده که چون وقت تمام است من تنها یکی از آنها را می‎خوانم، می‎گوید:

"نهی نکن از یک اخلاقی که خودت مانند آن را انجام می‎دهی. بر تو عار است چنین کاری، و عار بزرگی هم هست."