آیت‌الله منتظری

"خطبه 105 - قسمت سوم"

"فالله الله أن تشکوا الی من لا یشکی شجوکم، و لا ینقض برأیه ما قد أبرم لکم. انه لیس علی الامام الا ما حمل من أمر ربه: الابلاغ فی الموعظة ، و الاجتهاد فی النصیحة ، و الاحیأ للسنة ، و اقامة الحدود علی مستحقیها، و اصدار السهمان علی أهلها. فبادروا العلم من قبل تصویح نبته، و من قبل أن تشغلوا بانفسکم عن [ مستثار] مستنار العلم من عند أهله؛ وانهوا عن المنکر و تناهوا عنه، فانما أمرتم بالنهی بعد التناهی."

در فرازهایی از خطبه ای که در جلسه گذشته شرح می‎دادیم حضرت علی (ع) فرمودند: از شعله چراغ پند دهنده ای نور و روشنایی بگیرید که خودش به سخنان و موعظه های خود عمل می‎کند؛ و آب را از چشمه صاف آن بردارید و به نادانی خود تکیه و اعتماد نکنید و منقاد و پیرو هواهای نفسانی خود نباشید، که اگر چنین کنید بر لب پرتگاه هلاکت قرار می‎گیرید.

اکنون به فرازهای دیگر این خطبه می‎پردازیم.

نهی از درخواست های نابجا

"فالله الله أن تشکوا الی من لا یشکی شجوکم، و لا ینقض برأیه ما قد أبرم لکم"

( پس خدا را، خدا را [ در نظر بگیرید] از این که شکایت کنید به کسی که اندوه [ یا حاجت ] شما را برطرف نمی کند؛ و با اندیشه خود آنچه را که برای شما تافته شده است نقض نمی کند.)