آیت‌الله منتظری

مردم از این افراد تقلید کنند و ائمه (ع) را کنار بگذارند. در حدیث آمده است که: "یمصون الثماد و یدعون النهر العظیم"کافی، ج 1، ص 222، باب أن الائمة : ورثة العلم، حدیث 6. مردم نهر بزرگ را رها می‎کنند و به چاله هایی که مقداری آب در آن جمع شده می‎روند که لجن دارد و لجن ها را می‎مکند تا مقدار اندکی آب پیدا کرده آن را بخورند. وقتی مردم تشنه باشند و کسی آدرس آب زلال را به آنها ندهد و خودشان نیز آب پیدا نکنند مجبور می‎شوند برای سیراب شدن حتی لجن ها را بمکند.

"ینقل الردی علی ظهره من موضع الی موضع، لرای یحدثه بعد رای"

( [ چنین کسی ] هلاکت و تباهی را بر پشت خود از جایی به جایی نقل می‎کند، به خاطر اندیشه ای که آن را پس از اندیشه ای پدید می‎آورد.)

کسی که چشمه زلال و پاک علم را رها می‎کند و به سراغ امیرالمؤمنین و ائمه اطهار(ع) نمی رود و در عوض دنبال ابوهریره و ابودرداء و امثال آنان می‎باشد، یا به هوای نفس و علم خود اعتماد می‎کند، مانند کسی است که بار سنگینی روی دوش خود گذاشته و چون نمی تواند آن را تحمل کند و کمرش درد می‎آید به ناچار آن را گاه این طرف و گاه آن طرف می‎اندازد. یک مقدار آن را روی این شانه و یک مقدار روی شانه دیگر قرار می‎دهد، و چون بار او یک چیز ناهموار و سنگینی است مرتب آن را جابجا می‎کند و خود را بی جهت خسته می‎کند؛ در حالی که اصلا او نمی تواند این بار را تحمل کند و باید آن را زمین بگذارد. و علت این که مجبور می‎شود چنین کند این است که خود را به چشمه علم متصل نکرده است و مانند کسانی می‎باشد که مبنای صحیحی ندارند و به کتاب و سنت مراجعه نمی کنند و به عقل و درک ناقص خود فتوا می‎دهند. چنین شخصی امروز یک فتوا و فردا فتوای