آیت‌الله منتظری

آثار سوء جهالت گرایی ها و هواپرستی ها

"فان النازل بهذا المنزل نازل بشفا جرف هار"

( پس همانا فرود آمده به این منزل، فرود آمده بر لب زمین شکافته فرو ریزنده است.)

"شفا" به معنای لب، و "جرف" به معنای زمین شکافته می‎آید. رودخانه هنگامی که آب آن زیاد باشد کناره های آن را آب می‎برد و زیر آن خالی می‎شود و فقط رویش یک باریکه شکافته می‎ماند؛ کسی که توجه ندارد ممکن است لب رودخانه و روی آن باریکه برود و یکدفعه سقوط کند. قسمتی از رودخانه را که زیر آن خالی شده است "جرف" می‎گویند. آیه قرآن نیز می‎فرماید: (افمن أسس بنیانه علی تقوی من الله و رضوان خیر أم من أسس بنیانه علی شفا جرف هار فانهار به فی نار جهنم ) سوره توبه (9)، آیه 109. "آیا کسی که بنیاد خود را بر تقوا و خشنودی الهی گذاشته باشد بهتر است یا کسی که بنیاد خود را بر لبه پرتگاه فروریختنی نهاده باشد که به آتش دوزخ سرازیرش می‎کند؟"

"هار" اسم فاعل "هار، یهور" به معنای سقوطکردن است، و اصل آن "هائر" بوده که نقل مکان شده است. در کلام عرب نقل مکان زیاد اتفاق می‎افتد؛ مثلا در عبارت: "رجل شائک السلاح" همزه در کلمه "شائک" را که عین الفعل است به لام الفعل تبدیل می‎کنند و می‎گویند: "شاکی السلاح". در اینجا هم "هائر" را که اجوف است تبدیل به ناقص می‎کنند و "هاری" می‎شود، آن وقت یاء آن می‎افتد و "هار" می‎شود؛ مثل "قاض".

در هر صورت حضرت می‎فرماید: کسی که در این منزل فرود آید و به جای این که از اهل حق و اهل علم - مانند امیرالمؤمنین (ع) - بپرسد به جهالت خود اعتماد