آیت‌الله منتظری

"خطبه 105 - قسمت دوم"

"ألا ان أبصر الابصار ما نفذ فی الخیر طرفه، ألا ان أسمع الاسماع ما وعی التذکیر و قبله.

أیها الناس ! استصبحوا من شعلة مصباح واعظ متعظ، وامتاحوا من صفو عین قد روقت من الکدر.

عباد الله ! لا ترکنوا الی جهالتکم، و لا تنقادوا الی أهوائکم؛ فان النازل بهذا المنزل نازل بشفا جرف هار، ینقل الردی علی ظهره من موضع الی موضع، لرای یحدثه بعد رای، یرید أن یلصق ما لا یلتصق، و یقرب ما لا یتقارب."

بخشی از این خطبه را در درس گذشته خواندیم که حضرت بعضی از صفات پیامبراکرم (ص) را یادآوری فرموده و به دنبال آن درباره شرایط پیش آمده بعد از رحلت آن حضرت مطالبی را گوشزد کردند و رسیدیم به این عبارت که می‎فرماید:

بیناترین چشم ها و شنواترین گوش ها

"ألا ان أبصر الابصار ما نفذ فی الخیر طرفه"

( هان ! همانا بیناترین چشم ها آن است که نگاه آن در خوبی نفوذ کرده است.)

"أبصار" جمع "بصر" به معنای بینایی و حس بینایی و چشم است. "طرف" همان گوشه چشم است و به معنای نگریستن و نگاه کردن هم می‎آید. کلمه "خیر" نیز مفرد می‎باشد ولی جنس است و شامل همه خوبی ها می‎شود.