آیت‌الله منتظری

امیرالمؤمنین (ع) با این فرمایش خود می‎خواهند بفرمایند: درست است که پس از پیامبراکرم (ص) زمین برای شما گسترده است و قدرت یافته اید و درباره بیت المال مانند یک شتر با بار بی صاحب برخورد می‎کنید که افسارش رهاست و خوردن حلال و حرام برای شما چندان تفاوتی نمی کند و اهل حق را به شهادت می‎رسانید، اما بدانید بالاخره نسبت به این خونهایی که به ناحق ریخته شده است انتقام گرفته می‎شود.

در مورد زمان این انتقام دو احتمال وجود دارد: یکی این که بگوییم وقتی حضرت حجت (عج) ظهور می‎فرمایند انتقام این خونها را خواهند گرفت؛ و دوم این که بگوییم هنگامی که بنی عباس روی کار می‎آیند انتقام می‎گیرند. درست است که بنی عباس به حق نبودند اما بالاخره روش و تاکتیک و شعار آنها این بود که می‎خواهیم خون به ناحق ریخته شده عترت پیامبراکرم (ص) را انتقام بگیریم. در تاریخ آمده است که پس از روی کار آمدن بنی عباس از تمام کسانی که در شهادت ائمه (ع) و افراد وارسته نقش داشتند انتقام گرفته شد.

علاوه بر آن حضرت می‎فرماید: برای هر حقی یک طلب کننده ای وجود دارد که حق را طلب می‎کند و آن را می‎خواهد.

خداوند، انتقام گیرنده خونهای اهل بیت:

"و ان الثائر فی دمائنا کالحاکم فی حق نفسه، و هو الله الذی لا یعجزه من طلب، و لا یفوته من هرب"

( و همانا انتقام گیرنده در خونهای ما همچون کسی است که در حق خودش حکم کند؛ و او خداوندی است که او را ناتوان نمی سازد هر کس را که بطلبد، و هر کس که بگریزد از دست او نرهد.)

بالاخره انتقام خونی که به ناحق ریخته شده گرفته خواهد شد و انتقام گیرنده نیز کسی است که قدرت دارد و او خداوند است. در اینجا حضرت از تشبیه استفاده