صفحه ۴۶۳

"جاهلیت او را با آلودگی های خود آلوده نکرده بود." آن وقت در میان انسانهای پاک، پیامبر(ص) از همه پاکتر بود.

البته خود پیامبراکرم (ص) معصوم بود و اجدادشان معصوم نبودند ولی به هر حال موحد به شمار می‎آمدند. این است که حضرت علی (ع) می‎فرماید: پیامبراکرم (ص) از نظر طبیعت و ساختمان وجودی و اخلاق از همه مردم پاکتر بود.

"و أجود المستمطرین دیمة": و از ابرهایی که از آنها طلب باران می‎شود بخشنده تر بود. این فرمایش در حقیقت تشبیه است. به لحاظ این که باران برای مردم سودمند است، مردم هم که از پیامبراکرم (ص) احیانا انتظار کمک و هدایت داشتند از ایشان بهره مند می‎شدند.

اگر "أجود المستمطرین" باشد یعنی: بهترین و بخشنده ترین ابرهایی که از آنها طلب باران می‎شود؛ و اگر "أمطر المستمطرین" بخوانیم یعنی: باران زاترین ابرهایی که از آنها باران طلب می‎شود.

دنیاطلبی مردم پس از پیامبر(ص)

"فما احلولت لکم الدنیا فی لذتها، و لا تمکنتم من رضاع أخلافها، الا من بعد ما صادفتموها جائلا خطامها"

( پس لذت دنیا به کام شما شیرین نشد، و به نوشیدن شیر از پستانهای آن توانا نشدید، مگر بعد از آن که با دنیا برخورد کردید در حالی که افسار آن رها و جنبان بود.)

"أخلاف" جمع "خلف" است که به سر پستان گفته می‎شود که از آن شیر می‎خورند. "جائل" از ماده جولان است؛ و "خطام" به افسار شتر گفته می‎شود.

عبارتهای نسخه ها در اینجا فرق می‎کند. نوعا نسخه های نهج البلاغه "الا من بعد ما صادفتموها" دارد؛ ولی عبارت ابن أبی الحدید به این صورت است: "الا من بعده

ناوبری کتاب