خداوند بیان کرده و آورده بود با خرافات و دروغها و جعلیات زیادی پوشش دادند تا حقیقت لابلای آنها پنهان گشت. حالا یک کسی مانند مولا امیرالمؤمنین (ع) - که آگاه به حق است - باید باشد تا بتواند حقیقت را از میان جعلیات و خرافات بیرون بکشد. این است که حضرت میفرماید: به خدا قسم شکم باطل را میشکافم و پاره میکنم تا حق را از پهلوی آن بیرون آورم و بیان کنم. در حقیقت حضرت علی (ع) حق و باطل را به فرزند در شکم مادر تشبیه کرده اند که گاهی مجبور میشوند پهلوی مادر را بشکافند تا بچه را سالم بیرون آورند. اینجا هم پس از رحلت پیامبر(ص) خلفای سه گانه و دیگران چیزهایی را با نام اسلام به خورد مردم دادند تا وضع به جایی رسید که کسانی مثل معاویه و یزید به خود جرأت میدهند بگویند ما رهبر مسلمانها و جانشین پیامبر هستیم.
"وایم الله لا بقرن الباطل": به خدا سوگند که شکم باطل را میشکافم و پاره میکنم "حتی أخرج الحق من خاصرته": تا این که حق را از پهلویش درآورم. به عبارت دیگر باطل را سزارین میکنم تا حق از شکم او بیرون آید.
این خطبه هم به پایان رسید. مرحوم سید رضی در پایان خطبه توضیحی درباره تکراری بودن آن دارد که قبلا به آن اشاره کردیم.