آیت‌الله منتظری

از طرف دیگر در بین عرب های پیش از بعثت، کسی مدعی نبوت نبود و نمی گفت که به او وحی می‎شود. و اگر پیامبرانی نظیر صالح و شعیب (ع) بودند با زمان پیامبر(ص) فاصله زیادی داشتند. و خلاصه پیش از بعثت کسی در بین عرب ها نبود که مدعی نبوت و وحی باشد.

"أما بعد"؛ از همین عبارت می‎فهمیم که قبل از آن، حمد و ثنا و مطالب دیگری بوده است که مرحوم سید رضی آنها را حذف کرده است. "فان الله سبحانه بعث محمدا(ص)": پس همانا خداوند سبحان حضرت محمد(ص) را برانگیخت "و لیس أحد من العرب یقرأ کتابا": و حال آن که هیچ یک از عرب کتابی نمی خواند "و لا یدعی نبوة و لا وحیا"؛ و کسی هم ادعای پیامبری و وحی نمی کرد.

دفاع پیامبر(ص) از اسلام

"فقاتل بمن أطاعه من عصاه"

( پس [ پیامبر] به کمک افرادی که او را اطاعت کردند با آنان که نافرمانی اش نموده مبارزه و پیکار کرد.)

پیامبراکرم (ص) به وسیله کسانی که مطیع و پیرو او بودند با معصیت کاران در جنگ و ستیز افتاد. البته پیامبراکرم (ص) از همان ابتدا با مخالفین خود و معصیت کاران وارد جنگ و ستیز نشد. پیامبر اساسا در مکه جنگ و جهاد مسلحانه ای نداشت و بعد که از مکه به مدینه مهاجرت فرمود و مسلمانان مقداری قدرت گرفتند، مشرکین و یهود با توطئه های گوناگون درصدد برآمدند که ریشه اسلام را بزنند و درنتیجه پیامبراکرم (ص) به دفاع از اسلام پرداخت. انسان هنگامی که جنگ های اسلام را ریشه یابی کند مشاهده خواهد کرد که همه این جنگ ها دفاعی