"أما قوله (ع): "کل مؤمن نومة" فانما أراد به الخامل الذکر، القلیل الشر": "این فرمایش حضرت امیر(ع) که فرمود: "کل مؤمن نومة" مقصود از آن مؤمنی است که ذکر و یادش در بین مردم اندک و شر او نیز کم است."
"والمساییح جمع مسیاح و هو الذی یسیح بین الناس بالفساد و النمائم": "و "مساییح" جمع "مسیاح" است و به کسی گفته میشود که بین مردم گردشگری مینماید و فساد و سخن چینی میکند."
"والمذاییع جمع مذیاع و هو الذی اذا سمع لغیره بفاحشة أذاعها و نوه بها": "و "مذاییع" جمع "مذیاع" است و به کسی گفته میشود که وقتی بدی کسی را میفهمد آن را پخش میکند و در بین مردم آشکار میسازد."
"والبذر جمع بذور و هو الذی یکثر سفهه و یلغو منطقه": "و "بذر" جمع "بذور" است و به کسی گفته میشود که سفاهتش زیاد و سخنش لغو و بیهوده است."
همان طور که عرض کردیم مرحوم سید رضی در معناکردن "بذر" چندان دقت نکرده است. من هم هر چه در لغت جستجو کردم معنایی را که ایشان ذکر کرده نیافتم. ابن أبی الحدید و دیگران هم به مرحوم سید رضی اعتراض کرده اند.شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 7، ص 110؛ منهاج البراعة، ج 7، ص 189. برای این که در لغت "بذر" را جمع "بذور" و "بذیر" ذکر کرده اند و آن را به معنای نمام و سخن چین معنا میکنند. به عنوان نمونه در قاموس مینویسد: "البذور والبذیر النمام": "بذور و بذیر همان سخن چین است."قاموس المحیط فیروزآبادی، ج 1 (چاپ 4 جلدی)، ص 369، ماده "بذر".