صفحه ۴۱۷

"خطبه 103 - قسمت سوم"

و منها:

"و ذلک [ زمان ] زمن لا ینجو فیه الا کل مؤمن نومة ، ان شهد لم یعرف، و ان غاب لم یفتقد. أولئک مصابیح الهدی، و أعلام السری؛ لیسوا بالمساییح ، و لا المذاییع البذر؛ أولئک یفتح الله لهم أبواب رحمته، و یکشف عنهم ضرأ نقمته."

در شرح این خطبه رسیدیم به بخش سوم آن، که مرحوم سید رضی به وسیله "و منها" آن را از دیگر بخش های خطبه جدا کرده است.

انزوا طلبی

"و ذلک زمن لا ینجو فیه الا کل مؤمن نومة ، ان شهد لم یعرف، و ان غاب لم یفتقد"

( و آن زمانی است که در آن نجات نمی یابد مگر مؤمن گمنامی که اگر حاضر گردد شناخته نشود و اگر غایب گردد جستجو نشود.)

"نومة" به معنای پرخواب و کسی است که زیاد می‎خوابد، و بر وزن "فعلة" است؛ - مانند "همزة" که به معنای بسیار عیب کننده می‎باشد - . البته از کسی هم که "خامل الذکر" باشد یعنی مردم نسبت به او بی توجه و غافل هستند باز هم تعبیر به "نومة" می‎کنند، و در اینجا همین معنا مراد است.

حضرت در مورد آینده ای سخن می‎گویند که در آن شرایط بدی حکمفرماست و مردم به خدا و دین اقبال ندارند، منافقانه عمل می‎کنند و دورو هستند و فقط به فکر

ناوبری کتاب