آیت‌الله منتظری

در قرآن کریم خطاب به قارون آمده است: (وابتغ فیما آتیک الله الدار الاخرة و لا تنس نصیبک من الدنیا) سوره قصص (28)، آیه 77. "و در آنچه خداوند بر تو بخشیده است سرای آخرت را بجوی و بهره ات را از دنیا فراموش مکن." این که آیه شریفه می‎فرماید: بهره خود را از دنیا فراموش نکن، به این معنا نیست که مثلا بیشتر بخور یا از دنیا استفاده کن. برای این که بهره انسان از دنیا همان چیزی است که برای آخرت خود نگه می‎دارد، و آنچه را در دنیا می‎خورد و یا به نحو دیگری مصرف می‎کند برای او باقی نمی ماند و بنابراین بهره او به حساب نمی آید. زیرا آنچه در دنیا مصرف و یا برای دیگران باقی گذاشته می‎شود برای خود انسان فایده ای ندارد. پس بهره انسان از دنیا همان اعمال صالحی است که در دنیا انجام می‎دهد یا اموالی است که در راه خیر انفاق می‎کند و پیش می‎فرستد و در نتیجه برای او باقی می‎ماند. دلیل مطلب نیز آیه دیگری از قرآن کریم است که می‎فرماید: (و ما تقدموا لا نفسکم من خیر تجدوه عند الله ) سوره بقره (2)، آیه 110. "و هر خیری پیشاپیش برای [ ذخیره آخرت ] خویش بفرستید آن را نزد خداوند خواهید یافت."

خلاصه کسی که دوستدار دنیاست کارهای دنیایی خود را خوب انجام می‎دهد ولی از وظایف آخرتی خود غفلت می‎کند.

این بخش از خطبه هم در اینجا به پایان رسید. در جلسه آینده قسمت دیگری از این خطبه را می‎خوانیم.