صفحه ۳۸۲

و در این هنگام شما ممکن است ماری را مشاهده کنید که ایستاده و حرکت نمی کند و از کسی هم نمی ترسد، وقتی نزدیک می‎شوید مشاهده می‎کنید که این پوست مار است که افتاده و حرکت نمی کند و خود مار فرار کرده و رفته است. مردن انسانها نیز مانند پوست انداختن مار است که این بدن مادی مانند پوست مار دیگر حرکت ندارد ولی در عین حال انسان با بدن دیگر به بقای خود ادامه می‎دهد.

به هر حال عالم مثال و عالم برزخ هر چه هست در باطن این عالم است و چیز جدایی نمی باشد.

بهترین حالت در روز قیامت

"فاحسنهم حالا من وجد لقدمیه موضعا، و لنفسه متسعا"

( پس نیکو حالترین مردم کسی است که برای دو پای خود جایی، و برای خود محل فراخی یافته باشد.)

"متسع" اسم مکان از ماده "وسع" است و در اصل "موتسع" بوده است. همان گونه که می‎دانید مثال واوی هنگامی که به باب افتعال می‎رود "واو" آن تبدیل به "تاء" می‎شود؛ مانند "اوتعد" که "اتعد" می‎شود. اینجا "اوتسع" تبدیل به "اتسع" شده و اسم مکان آن "متسع" می‎شود؛ یعنی محل وسیع.

حضرت علی (ع) می‎فرماید: بهترین و خوشحالترین مردم در روز قیامت کسی است که برای دو پای خود جایی پیدا کند که روی آن بایستد و بتواند نفس بکشد. به تعبیر دیگر کسی که در روز قیامت بتواند جای فراخی را پیدا کند تا حداقل تکانی به خود بدهد بهترین شرایط را دارد و حالش نسبت به دیگران بهتر است. زیرا از جمله چیزهایی که در صحرای محشر و بخصوص برای اهل جهنم عذاب به حساب می‎آید تنگی جاست؛ جایی ندارند که بخواهند آنجا بایستند و استراحتی

ناوبری کتاب