و در این هنگام شما ممکن است ماری را مشاهده کنید که ایستاده و حرکت نمی کند و از کسی هم نمی ترسد، وقتی نزدیک میشوید مشاهده میکنید که این پوست مار است که افتاده و حرکت نمی کند و خود مار فرار کرده و رفته است. مردن انسانها نیز مانند پوست انداختن مار است که این بدن مادی مانند پوست مار دیگر حرکت ندارد ولی در عین حال انسان با بدن دیگر به بقای خود ادامه میدهد.
به هر حال عالم مثال و عالم برزخ هر چه هست در باطن این عالم است و چیز جدایی نمی باشد.
بهترین حالت در روز قیامت
"فاحسنهم حالا من وجد لقدمیه موضعا، و لنفسه متسعا"
( پس نیکو حالترین مردم کسی است که برای دو پای خود جایی، و برای خود محل فراخی یافته باشد.)
"متسع" اسم مکان از ماده "وسع" است و در اصل "موتسع" بوده است. همان گونه که میدانید مثال واوی هنگامی که به باب افتعال میرود "واو" آن تبدیل به "تاء" میشود؛ مانند "اوتعد" که "اتعد" میشود. اینجا "اوتسع" تبدیل به "اتسع" شده و اسم مکان آن "متسع" میشود؛ یعنی محل وسیع.
حضرت علی (ع) میفرماید: بهترین و خوشحالترین مردم در روز قیامت کسی است که برای دو پای خود جایی پیدا کند که روی آن بایستد و بتواند نفس بکشد. به تعبیر دیگر کسی که در روز قیامت بتواند جای فراخی را پیدا کند تا حداقل تکانی به خود بدهد بهترین شرایط را دارد و حالش نسبت به دیگران بهتر است. زیرا از جمله چیزهایی که در صحرای محشر و بخصوص برای اهل جهنم عذاب به حساب میآید تنگی جاست؛ جایی ندارند که بخواهند آنجا بایستند و استراحتی
.jpg)
