آیت‌الله منتظری

به مدت چند سال مرکز خلافت حضرت علی (ع) بوده است؛ و به صورت مرکز قدرت و قطبی در جهان اسلام آن روز درآمده بود در برابر شام که مرکز قدرت معاویه و بنی امیه بود، در نتیجه حاکمان اموی به صورت یک خطر بزرگ به آن نگاه می‎کردند و با مسلط کردن حاکمانی خشن و بیرحم بر کوفه، آن را مورد تاخت و تاز قرار می‎دادند.

"و عن قلیل تلتف القرون بالقرون، و یحصد القائم، و یحطم المحصود"

( و به همین زودی است که شاخها به شاخها پیچیده و درهم فرو می‎روند، و آنچه برپاست درو شود، و آنچه درو شده است خرد گردد.)

"قرون" جمع "قرن" است که به دو معنا می‎باشد: معنای اول آن شاخ است، و معنای دوم آن به جمعیتی گفته می‎شود که در یک زمان زندگی می‎کنند که از آن تعبیر به نسل می‎شود. از آنجا که مردم یک دوره در سن و سال و احوالات زندگی نزدیک به هم هستند، آنها را قرن می‎گویند. "حصاد" نیز به معنای درو است.

حضرت می‎فرماید: پس از اندک مدتی شاخها به شاخها پیچیده می‎شود. به این معنا که قدرتمندان شاخ به شاخ می‎شوند و جنگ و ستیز در بین طبقات گوناگون درمی گیرد و در آن شرایط اهل حق و کسانی که در برابر این قدرتمندان قیام می‎کنند درو می‎شوند و پس از درو شدن خرد می‎شوند. به تعبیر دیگر ابتدا دستگیر و اسیر شده و بعد هم کشته و شهید می‎شوند.

در معنای عبارت: "تلتف القرون بالقرون" دو احتمال مطرح کرده اند:

1 - یکی این که "قرون" را به معنای نسل ها و مردمان یک دوره بگیریم که در این صورت معنا چنین می‎شود: و به زودی نسل ها با یکدیگر درگیر می‎شوند. گفته شده که در اینجا منظور حضرت، ظهور بنی عباس و درگیری آنها با بنی امیه است که به انقراض سلسله بنی امیه منجر شد و عبارت بعدی