صفحه ۳۷

حرفی برای گفتن نداشته باشند و هر کس که به دنبال منافع شخصی خویش است از همین حالا بداند که علی بر اساس حق و عدالت عمل خواهد کرد.

امام (ع) و اطاعت از منتخب مردم

"و ان ترکتمونی فانا کاحدکم"

( و اگر مرا رها کنید پس همسان یکی از شما خواهم بود.)

اگر مرا رها کنید و از من دست بکشید، من هم فردی می‎شوم مثل شما. حضرت نمی فرماید مرا رها کنید؛ مردم وظیفه شان این است که از آن حضرت اطاعت کنند و اداره امور را به ایشان بسپارند؛ امام می‎خواهند بفرمایند: اگر با من بیعت نکردید، آن وقت من دیگر قدرت نخواهم داشت و بالطبع وقتی که یار و یاور نداشته باشم دیگر نمی توانم کاری بکنم.

"و لعلی أسمعکم و أطوعکم لمن ولیتموه أمرکم"

( و شاید من نسبت به کسی که امرتان را به او واگذار کنید از شما شنواتر و مطیع تر باشم.)

اگر مرا رها کردید و کس دیگری را انتخاب کردید که حرفش گوش دادنی است گوش خواهم کرد. اینجا هم حضرت نمی فرماید: صددرصد گوش می‎دهم، بلکه می‎فرماید: شاید من از شما شنواتر و اطاعت کننده تر باشم؛ یعنی اگر دیدم یک آدم حسابی است و حرفش گوش دادنی است گوش می‎دهم و از او اطاعت خواهم کرد. ممکن است مردم یک آدم منحرف و نالایق را انتخاب کنند، حضرت در این صورت اطاعت نمی کند؛ اما اگر کسی باشد که حرفش قابل اطاعت باشد، امیرالمؤمنین (ع) می‎فرماید در این صورت اطاعت خواهم کرد. چون حضرت نمی خواهد نظام اسلامی مختل شود، به همین جهت در زمان ابوبکر و عمر هر چند صددرصد از آنها اطاعت نمی کرد ولی کارشکنی هم نمی کرد؛ حتی در

ناوبری کتاب