جایی که جنگ و فتنه باشد روزها عبوسی و چنگ و دندان فتنه آشکار میگردد، و در شب ها جراحات و سختی هایش. زیرا معمولا ترورها و کودتاها و گرفتن و بستن ها در شب صورت میگیرد و عبوسی ها و شاخ و شانه کشیدن ها در روز. این است که حضرت "کلوح" را به روز، و "کدوح" را به شب نسبت میدهد.
حضرت امیر(ع) میفرماید: فتنه فرزندان خود را با نیش هایش گاز میگیرد، و جنگ با موجهای خود متموج شده و به حرکت درمی آید، و عبوسی و چنگ و دندان فتنه در روزها آشکار میشود، و از شب ها جراحات و سختی های فتنه ظاهر و نمایان میگردد. یعنی خلاصه قدرت و حکومت باطل همیشه با مردم درگیر است و مردم نه روز خوشی دارند و نه آرامشی در شب.
"فاذا أینع زرعه، و قام علی ینعه، و هدرت شقاشقه، و برقت بوارقه"
( پس هنگامی که کشت او [ حکومتش ] به بار نشست، و بر میوه رسیده اش [ قدرتی که به دست آورده ] بایستد، و چون شتر مست بخروشید، و برق شمشیرهایش درخشید)
"أینع الزرع" به معنای رسیدن و نتیجه دادن زراعت است؛ که مقصود از آن در اینجا به نتیجه رسیدن مقدمات حکومت و تسلط بر مردم است.
"هدر" در اینجا به معنای خروش و غریدن شتر است.
"شقاشق" جمع "شقشقة" میباشد. هنگامی که شتر مست شده و به هیجان میآید پوسته ای مانند بادکنک از دهان خود بیرون میآورد که به آن "شقشقة" میگویند.
"بوارق" جمع "بارقة" و به معنای شمشیر است.
حضرت در ادامه وصف حکومت آن فرد گمراه و یا به طور کلی حکومت های قدرتمند باطل میفرماید: هنگامی که کشت و زراعت آن خوب برسد، به این معنا که افراد گمراه و قدرت طلب در ابتدا مقدماتی فراهم میسازند و