صفحه ۳۶

از این رو می‎فرماید: "واعلموا ان أجبتکم رکبت بکم ما أعلم": و بدانید اگر خواسته شما را اجابت کنم و حکومت را قبول نمایم شما را به راهی می‎برم که خود تشخیص می‎دهم.

"و لم أصغ الی قول القائل و عتب العاتب"

( و به سخن گوینده و سرزنش سرزنش کننده گوش نخواهم داد.)

"اصغاء" از ماده "صغو" و به معنای گوش کردن است. "أصغی" صیغه متکلم وحده از فعل مضارع است که چون بر سر آن "لم" جازم آمده "یاء" آن حذف شده و "غین" مکسوره آخر کلمه قرار گرفت. البته "لم أصغ" از "صغی یصغی" نیز صحیح است؛ چنان که در قرآن آمده است: (و لتصغی الیه أفئدة الذین لایؤمنون بالا خرة) .سوره انعام (6)، آیه 113. لذا هم "أصغ" و هم "أصغ" درست است.

حضرت می‎فرماید: به حرف این و آن و سرزنش سرزنش کنندگان گوش نمی دهم. از همین الان بدانید که من به فهم خودم کار خواهم کرد. کسانی نگویند چرا مثلا فلان کس را حاکم فلان منطقه کردی، چرا اموال بیت المال را به تساوی بین مردم تقسیم کردی و...؟ من به حرف این طور آدمها گوش نمی دهم. به قول ما نجف آبادی ها من آره بله چی افراد نمی شوم. البته امام نمی خواهند بفرمایند من در امور اجتماع با هیچ کس مشورت نخواهم کرد و به حرف حق دیگران بها نمی دهم و مثل حاکمان مستبد عمل خواهم کرد؛ بلکه همان طور که عرض کردم امام می‎دانست برخی از اینهایی که آمده اند و اصرار می‎کنند آن حضرت حکومت را بپذیرد آدمهای صافی نیستند و اهداف دیگری را درنظر دارند و همین افراد ممکن است با تبلیغات سوء و این که مثلا علی آن گونه ای که خلفای گذشته عمل می‎کردند عمل نمی کند، به دنبال منافع خود باشند. و علی (ع) از ابتدا اتمام حجت می‎کند که بعدها مخالفان

ناوبری کتاب