قلب و نهان انسان است، این شهادت شهادتی واقعی است و اهمیت و ارزش دارد. شهادتی که در آن قلب و زبان و ظاهر و نهان دل با هم هماهنگ باشند. حضرت علی (ع) میفرماید: شهادت من به وحدانیت خداوند شهادتی است که در آن قلب و زبانم و آشکار و نهان وجودم با هم هماهنگ هستند. قبل از این که بگویم در قلبم این گواهی هست.
از نظر ادبی "شهادة" مفعول مطلق نوعی است، و "یوافق فیها السر الاعلان..." صفت برای آن است. در ادبیات داشتیم که اگر بعد از مفعول مطلق صفت بیاید یا مفعول مطلق به چیزی اضافه شود معلوم میشود مفعول مطلق نوعی است. "شهادة یوافق فیها..." یعنی: نوعی از شهادت که دارای این صفت است که آشکار و نهان و قلب و زبان در آن با هم هماهنگ هستند.
پیامدهای مخالفت با علی (ع)
"أیها الناس ! لا یجرمنکم شقاقی"
( ای مردم ! مخالفت با من شما را به جرم و گناه وادار نسازد.)
نوعا شارحان نهج البلاغه "لا یجرمنکم" را به "لا یکسبنکم" و برخی به "لا یحملنکم" معنا کرده و مفعولی هم در تقدیر گرفته اند. تفسیر مجمع البیان نیز ذیل آیه: (لا یجرمنکم شنئان قوم ) سوره مائده (5)، آیه 2. میگوید: "لا یجرمنکم أی و لا یحملنکم و قیل لا یکسبنکم".مجمع البیان، ج 2 (جزو 3)، ص 155. به نظر من "لا یجرمنکم" از همان ماده "جریمة" به معنای جرم و گناه است و معنای آیه این است که: کینه و دشمنی شما با قومی شما را به گناه و بی عدالتی نسبت به آنان وا ندارد.