ساختمان و میز و امثال آن هم "قائمة" میگویند، به خاطر آن که برپا بودن ساختمان و میز وابسته به آنهاست.
چرا مأیوس نشویم ؟ برای این که همان کسی که الان سراغ حاکمیت نمی آید و خود را در معرض امامت مسلمین قرار نداده است، ممکن است یک وقت شرایط فراهم شود و خود را در معرض قرار دهد. میفرماید: زیرا آن کسی که الان به حکومت پشت کرده و خودش را در معرض بیعت قرار نداده است بسا که یکی از دو پایش بلغزد و پای دیگرش ثابت باشد. انسان وقتی که میخواهد به طرف چیزی روی کند باید هر دو پایش بیاید؛ حالا اگر یک پایش الان میلغزد، اما آن پای دیگرش ثابت میماند و بر اثر پایداری و ثبات آن پا، پای دیگر هم برمی گردد و ثابت میشود. اینها همه تشبیه است و لغزش قدم در اینجا کنایه از آماده نبودن برخی شرایط است. حضرت میفرماید: کسی که صلاحیت برای حکومت دارد اگر فعلا قیام نکرده و حکومت را به دست نمی گیرد مأیوس نشوید؛ چرا که عدم پذیرش حکومت به این معنا نیست که اصلا هیچ کدام از شرایط موجود نباشد، این امید هست که اگر برخی از شرایط فراهم نیست برخی دیگر فراهم باشد. "و تثبت الاخری" یعنی: یک پایش نلغزد، کنایه از این که برخی شرایط فراهم باشد؛ خوب حالا که برخی شرایط فراهم است و فقط یک پا میلغزد و برخی فراهم نیست، این امید هست که آن پای دیگر هم ثابت شود؛ "فترجعا حتی تثبتا جمیعا": پس هر دو پا برای پذیرش خلافت ثابت شوند. یعنی ان شاءالله آن زمینه ها و شرایطی هم که هنوز فراهم نشده آماده گردد و آن کسی که صلاحیت دارد حکومت را به دست گیرد.
بنابراین حضرت علی (ع) میفرماید: نه عجله کنید و بدون آن که شرایط فراهم شده باشد بخواهید آن کسی را که شایستگی دارد به میدان بیاورید، و نه مأیوس شوید. حضرت حجت (عج) هم شرایط برای حکومتشان فراهم نیست و ما باید منتظر