آل پیغمبراکرم (ص) سخن میگوید و آنها را به ستارگانی تشبیه میکند که اگر یک ستاره ای غروب کند ستاره دیگری ظهور خواهد کرد و آسمان آنها هیچ گاه خالی از ستاره نخواهد بود.
"فلبثتم بعده ما شاء الله": پس از مرگ آن امام - که مقصود خود حضرت بود - شما درنگ میکنید تا هر زمانی که خدا بخواهد "حتی یطلع الله لکم": تا خداوند آشکار سازد و برانگیزد برای شما "من یجمعکم و یضم نشرکم": کسی که شما را جمع کند و نیروهای متفرق شما را منسجم کرده و زیر یک پرچم گرد آورد.
حال ممکن است ایراد شود که چرا دوران غیبت طولانی شده و زمان قیام فرا نرسیده است؛ در جواب باید گفت به ناچار باید همه شرایط و امکانات ظهور فراهم گردد؛ بنا نیست عالم طبیعت عالم اعجاز باشد، بلکه لازم است مردم پذیرای حکومت حق شوند. و این طولانی شدن زمان در نظر ماست، و خداوند مثل ما عجله ندارد؛ درباره قیامت هم فرموده است: (انهم یرونه بعیدا و نریه قریبا) سوره معارج (70)، آیات 6 و 7. یعنی: "همانا ایشان برپایی قیامت را بعید و دور میبینند، حال آن که ما آن را نزدیک میبینیم."