جبهه حق در طول تاریخ سخن میگویند و آینده تاریخ را بیان میکنند که در نهایت جبهه حق دوباره وحدت و هماهنگی خود را به دست خواهد آورد و بر باطل پیروز خواهد گشت. تاریخ این گونه پیش نخواهد رفت که برای همیشه حق سرکوب و ضعیف، و ظلم و بیداد و تجاوز حاکم باشد؛ خداوند کسی را که نیروهای حق را جمع آوری کرده و جبهه حق را تقویت خواهد کرد مبعوث خواهد نمود. پس آینده بشر یک آینده امیدوار کننده است.
امیرالمؤمنین (ع) در این جمله ظهور حضرت حجت (عج) را نوید میدهند که خداوند به دست ایشان حق را بر باطل غالب خواهد ساخت و صالحان را وارث زمین خواهد ساخت. ابن أبی الحدید در این باره مینویسد: "و هذا اشارة الی المهدی الذی یظهر فی آخر الوقت"شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، ج 7، ص 94. "و سخن امام (ع) اشاره به مهدی است که در آخرالزمان ظاهر میشود."
ابن میثم بحرانی میگوید: "و قیل هو قائم بنی العباس بعد انقضأ دولة بنی أمیة"شرح نهج البلاغه ابن میثم بحرانی، ج 3، ص 8. "و گفته شده است که مقصود امام (ع)، قیام کننده بنی عباس بعد از منقضی شدن بنی امیه است." ولی باید عرض کرد هر چند وقتی بنی عباس حکومت را به دست گرفتند در ابتدا گشایشی برای حقگویان ایجاد شد و امام باقر و امام صادق (ع) هم از همین فرصت برای نشر فرهنگ اسلام استفاده کردند، اما این امر ناشی از این نبود که بنی عباس به دنبال حق بودند؛ بلکه آنها هم دنبال اهداف دنیاطلبانه خود بودند و کسانی نبودند که حقجویان و نیروهای حق را بر محور پرچم حق جمع کنند. بنابراین مراد حضرت امیر(ع) قائم آل محمد(ص) حضرت حجت (عج) میباشد؛ و بهترین قرینه بر این که مقصود، امام زمان (عج) است این که حضرت امیرالمؤمنین (ع) در ادامه به طور مشخص درباره