کسی دنبال قدرت باشد و قدرت برایش موضوعیت داشته باشد، از هر فرصتی برای رسیدن به آن سود میجوید، بدون آن که عواقب آن را در نظر بگیرد؛ ولی امام به دنبال مصالح عالیه است و اگر بخواهد دست به حرکتی بزند ملاحظه میکند که آیا با قیام به آن مصالح دست مییابد یا نه، و اگر قیام را به صلاح دید اقدام میکند.
سرعت و اطمینان پس از قیام و حرکت
"سریع اذا قام"
( آنگاه که قیام کند با شتاب است.)
بعد از سنجیدن شرایط و زمینه ها و در نظر گرفتن عواقب قیام و حرکت اگر قیام را به صلاح دید، دیگر امروز و فردا نمی کند و طفره نمی رود؛ بلکه با سرعت و با اطمینان خاطر کار را پیش میبرد. اگر امام برای قیام و حرکت کند بود این کندی به خاطر ترس و دلهره نبود، بلکه برای این بود که شرایط آماده شود و مقتضی قیام محقق شود و موانع زایل گردد؛ به همین جهت وقتی امام تمام جوانب را سنجید و قیام را به مصلحت دید بدون تأخیر به آن اقدام میکند و در پیشبرد آن سریع است.
خبر امام (ع) از شهادت خود
"فاذا أنتم ألنتم له رقابکم"
( پس وقتی شما به دستوراتش گردن نهادید)
"ألنتم" ماضی باب افعال از "لین" است، "لین" یعنی نرم؛ "ألانه" یعنی او را نرم کرد؛ در قرآن کریم هم دارد: (و ألنا له الحدید) سوره سباء (34)، آیه 10. "و برای داود آهن را نرم کردیم."
.jpg)
